توضیحی درباره کلر در تصفیه آب و فاضلاب

گسترده ترين استفاده کلر ، ضد عفوني آب آشاميدني مي باشد و کلر ومشتقات آن مانند هيپوکلريت سديم و دي اکسيد کلر ضد عفوني کننده هاي قوي مي باشند و زماني که به آب در مقادير ناچيز اضافه مي شوند به سرعت باکتري ها و ديگر ميکرواورگانيسم ها را مي کشند ، کلر نه تنها رشد توده بيولوژيکي و جلبک در لوله هاي توزيع و مخازن ذخيره را کنترل مي نمايد بلکه به حذف بو و طعمهاي ناخوشايند نيز کمک مي کند. در حال حاضر استفاده از کلر براي گندزدايي بدليل ارزان بودن و قدرت ميکروبکشي و اثر ابقايي نسبتا خوب آن ، متداولترين روش تصفيه آب در دنيا و از جمله کشور ما مي باشد .

2)عوامل جاذب وسنگين کننده : که عبارتند از الف-رس بنتونيت ؛ که داراي خواصي از جمله اينکه دانسيته مواد بنتونيت خيلي بالاست- خاصيت رنگ بري دارد – خاصيت جذب سطحي دارد . ب-پودر سيليکا ج-آهک د-کربن فعال ؛ که کربن فعال جهت حذف کلر باقيمانده در آب ، کاهش وحذف مواد آلي محلول و حذف گاز رادن در آب به کار مي رود و موارد کاربرد کربن فعال عبارت است از :
- در نقاطي که مواد آلي محلول در آب موجود است و اين مواد چون از بين نرفته اند براي رفع اينها از کربن فعال استفاده مي شود .
- در تصفيه فاضلاب هاي صنعتي وقتي که فاضلاب قابليت تجزيه بيولوژيک نداشته باشد و يا سمي باشد مورد استفاده قرار مي گيرد.
- کربن فعال يک نقش کاتاليزوري دارد ودر کلرزدايي آب کاربرد دارد.

1-1-ج ) کنترل کننده PH و قليائيت :
بهينه کردن pH سبب ميشود که منعقد کننده هاي فلزي ، نامحلول و لخته هاي قويتري تشکيل دهند ودر نتيجه حذف کدورت بهتر صورت گيرد . آب بايد مقدار مناسبي قليائيت براي تشکيل لخته کلريد آهن يا آلوم داشته باشد . به عنوان مثال – محدوده pH آلوم بين 4 تا 7 و محدوده pH کلرور فريک بين 5/3 تا 5/6 و بالاتر از 5/8 است .

تعيين ميزان تزريق
در حالي که نوع منعقد کننده به شدت به ويژگي ورودي تصفيه خانه بستگي دارد، مقدار آن از آزمايش خروجي تعيين ميشود . آزمايشات انعقاد ميتواند به دو صورت بسته batch يا پيوسته continous انجام شود . آزمايش بسته شاخصهاي انتخاب ميزان تزريق منعقد کننده را در يک نقطه از جريان ورودي فراهم مي کند . اما آزمايش پيوسته مي تواند فرآيند انعقاد را پايش و عوامل راهبري را تنظيم کند .
توجه ) واکنش هاي شيميايي و بيولوژيک در تصفيه آب و فاضلاب مانند انعقاد و لخته سازي و... در مخازن ، حوضچه ها و محفظه هايي که به آنها راکتور ميگويند صورت ميگيرد که ميتوان به راکتورهاي بسته و پيوسته اشاره نمود .

آزمايش هاي انعقاد و پايش کدورت
سه آزمايش اصلي براي تعيين شرايط انعقاد و پايش کدورت شامل جارتست،تکنيک مشاهده بار ذرات ( پتانسيل زتا ) و فبلتر پايلوت مي باشد .